زى النهارده كده من سنين دا يومها غنى عبد الحليم , غنى وقال المهر غالى وهيجيبوه لو نجم عالى فى السما راح يوصلوه , المهر غالى والعريس إبن البلد , أيامها كنا لسه صغار , لكن بقينا يومها رجال , رجال بروحنا رجال كبار , وكل واحد فينا العريس وعروسته يومها كانت البلد , و المهر غالى , عرسان كتير عدوا القنال , عرسان كمان شقوا الجبال , عرسان كمان وبطيارات , عرسان وراكبين دبابات , والمهر غالى , دكتور وشرطى , جزار وجنبه بياع خضار وغيره بقال , كناس فى شارع , وده موظف وغيره صانع , أستاذ وتلميذ فراش وناظر , وشيخ أدانه مالى الجوامع , أجراس كنايس والكل سامع , راجل وست , ولد وبنت , سواق , مراكبى , فلاح وزارع , حتى الحرامى فى يومها تاب , وإللى مخاصم لصاحبه صالح , فرح كبير و الكل يومها كان العريس وعروسته يومها كانت بلدنا , والمهر غالى , شهدا ودماهم روت الرمال , المهر غالى , وكله لأجل العروسه يهون , فرح كبير والكل يومها كان العريس , الكل يومها حضن البلد , عرسان كتير , وفى يومنا ذكرى ليوم الفرح , أرواح ترفرف فوق البلد , أرواح ترفرف جابوا الأمانه ورجعوها تانى للبلد , أرواح ترفرف لكن حزينه بقى دى العروسه , فين الغناوى , فين الوشوش الصافيه البريئه , بقى دى العروسه , طب ليه حزينه , ليه الوشوش كده مش سعيده , ليه القساوه , ليه الغباوه , بقى دى بلدنا وألا بلد غيرها غريبه , أرواح وشايفه حاجات كتير , الناس بتنكر ليه الجميل , سادات وروحه واقفه هناك صعبان عليها من إللى فات , صعبان عليها من الولاد , مش دول ولادى , دول موتونى فى يوم وذكرى لفرحه كانت ماليه عيونى , أرواح ترفرف لكن حزينه , الناس بتنكر ليه الجميل , و ليه بينسوا الشىء الجميل , نسيوا مبارك فى يوم عبوره وفرحه يومها تملا الوشوش , نسيوا مبارك خد الأمانه حافظ عليها دا مهرها كان يوم دمانا , أرواح ترفرف لكن حزينه على ناس بتنسى الشىء الجميل , على ناس بتنكر للجميل , أرواح حزينه على ناس ومنهم شالوا الأمانه , وبعد ثوره جرت وقامت , عينهم عليها عينهم مانامت , مشير وفيه معاه ناس كتير , بيخونوهم ألفاظ وقاسيه بيوصفوهم , أرواح ترفرف لكن حزينه , الناس بتنكر ليه للجميل , ليه الغباوه ليه القساوه , أرواح ترفرف لكن حزينه ودموع بتنزل على إللى مات بإيدين ولاده , ودموع بتنزل على مريض على سريره فى يوم وذكرى لفرح و جابه قاعد وحيد , دموع بتنزل على الإهانه من العيال لكبار وليهم صابرين عليهم ويقولوا نصبر إحنا الكبار , دموع بتنزل صعبان عليها , بقى دى بلدنا , لأ ديا غابه , ودولا ناسنا , لأ دول وحوش , أرواح ترفرف فى يوم فرحها , لكن حزينه , ودموعها تنزل , دى مش العروسه , باين علينا العنوان نسينا , أرواح ومشيت وبالدموع كان الوداع , مشيوا خلاص , مشيوا وسابونى وأنا حزين , ولازم أقعد ولازم أكتب يمكن فى يوم ييجى تفهمونى , دا المهر غالى .
